یک مقام مسئول با بیان اینکه ارز دولتی برای نهاده های دامی از سوی بانک مرکزی بسیار سخت و دشوار تخصیص پیدا می کند،گفت: نزدیک هشت ماه 1.5 میلیون تن جو و ذرت در بنادر رسوب کرده است.
به گزارش روابط عمومی اتحادیه واردکنندگان نهاده های دام و طیور ایران(آوندا)، عباس حاجی زاده، دبیر اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دام و طیور در گفتگو با برنامه «روی خط بازار» رادیو اقتصاد از توزیع ارز برای واردات نهاده‌های دام و طیور توسط وزارت صمت در بین برخی از واردکنندگان به صورت گزینشی و بدون ضابطه انتقاد کرد.
حاجی زاده افزود: با اعمال تحریم‌های ظالمانه دشمن وضعیت ارزی در کشور بسیار پیچیده شده است. کمبود ارز و محدودیت فروش نفت باعث شده که سهمیه بندی ارز در مملکت صورت گیرد.
دبیر اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دام و طیور گفت: این اتحادیه واردات نهاده‌های اصلی مورد نیاز تولید گوشت قرمز، گوشت سفید، تخم مرغ، شیر، ماست، دوغ، پنیر و غیره را انجام می‌دهد. اتحادیه مزبور از طرف وزارت صمت به عنوان مجری و کنترل کننده همه امور وارد کنندگان نهاده‌ها در نظر گرفته شده است. بیش از ۴۰۳ شرکت وارد کننده نهاده‌های دامی در کشور عضو این اتحادیه هستند و همه امور این شرکت‌ها را تا به امروز اتحادیه انجام داده است.
وی ادامه داد: روز جمعه شانزدهم خرداد ماه سال جاری از طریق وزارت صمت به صورت تلفنی تعدادی از اعضای این اتحادیه فراخوان و مقداری ارز به صورت دینار عراق بین وارد کنندگان توزیع شده بدون اینکه به اتحادیه اطلاعی داده باشند. معلوم نیست بر اساس چه ضابطه‌ای چند شرکت وارد کننده نهاده‌های دامی انتخاب شده اند و جلسه‌ای آنهم در روز تعطیل با حضور تعداد معدودی از اعضای اتحادیه در وزارت صمت تشکیل شده است. عصر روز جمعه از ساعت شش بعد از ظهر تا ساعت ۱۱ شب بدون اطلاع اتحادیه و تعیین هیچ گونه ضابطه‌ای از قبل این ارز بین یکسری واردکنندگان توزیع شده که مصداق بارز رانت است.
دبیر اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دام و طیور گفت: اتحادیه نسبت به این قضیه به شدت اعتراض دارد و پیگیری خواهد کرد ارز مورد نیاز واردات نهاده‌های دامی طبق ضابطه مشخصی بین همه وارد کنندگان توزیع شود.
وی ادامه داد: واردات نهاده‌های دام و طیور مشمول ارز ۴۲۰۰ تومانی است اما این ارز از سوی بانک مرکزی بسیار سخت و دشوار تخصیص پیدا می‌کند. نزدیک هشت ماه ۱.۵ میلیون تن جو و ذرت در بنادر رسوب کرده و برای ترخیص این محموله‌ها ارز تخصیص پیدا نمی‌کند. ماندگاری زیاد این محموله‌ها در بنادر ضمن فساد پذیری و کاهش کیفیت اقلام متأسفانه هزینه انبارداری سنگینی به وارد کنندگان تحمیل می‌کند.