در نشست تخصصی دیروز مقامات اتاق بازرگانی ایران و افغانستان، مقامات عالیرتبه وزارت زراعت، آبیاری و مالداری افغانستان و نمایندگان بخش خصوصی از جمله چندین شرکت از اعضای اتحادیه وارد کنندگان نهاده های دام و طیور زمینه های همکاری بین دو کشور در حوزه کشاورزی و فرصت ها و چالش های موجود مورد بررسی قرار گرفت.
به گزارش آوندا نیوز در این نشست، آقای عثمانی از وزارت زراعت، آبیاری و مالداری افغانستان به بیان امکانات و فرصت های موجود در زمینه کشاورزی و دامپروری این کشور پرداخت و از علاقمندی دولت مستقر این کشور به بهره گیری از دانش و تجربه ایران در زمینه کشاورزی و تجارت در این کشور خبر داد.
همچنین اتاق بازرگانی ایران و افغانستان با ارائه خلاصه ای از وضعیت کلی اقتصاد و فرصتهای سرمایه گذاری در این کشور پرداخت که حاوی نکات جالب توجهی است.
قابلیت های کشاورزی
بنا بر این گزارش که توسط اداره همکاریهای بین المللی آمریکا تهیه شده است، ۸۰درصد مردم افغانستان پیشه کشاورزی و دامپروری دارند و بیشتر از ۳۰ درآمد ملی از محصولات زراعی می باشد. دومین منبع درآمد افغانستان از محصولات کشاورزی و دامپروری می باشد که اقلام عمده آن میوه جات میوه جات خشک پشم گیاهان داروئی و پوست حیوانات می باشد..همچنین ۴۵ درصد زمینهای افغانستان زیر کشت گندم میباشد که مصرف داخلی دارد و البته به دلیل عدم کفاف باز هم وارد کننده گندم می باشد. آبیاری و کشت در افغانستان همچنان به صورت سنتی میباشد ولی در سالهای اخیر و تلاش های هرچند نه چندان موفق برای دستیابی به کشاورزی مکانیزه انجام شده است. این مورد جزو اولویت های مورد تاکید حکومت جدید است. همچنین۸۰ درصد منابع آبی افغانستان را کوههای هندوکش تامین میکند و موجب قابل کشت شدن ۷۸ میلیون هکتار مساحت قابل کشت مشتمل بر ۳.۳ میلیون هکتار کشت آبی و ۴.۵ میلیون هکتار کشت دیم می باشد.
پتانسیل های صنعت دامپروری
دامپروری افغانستان مانند کشاورزی بسیار سنتی می باشد. گاو گوسفند بر شتر اسب مرغ ،مرغابی بوقلمون و کیک عمده دامهای پرورش یافته در افغانستان هستند. پوست پشم و روده از جمله منابع مهم صادراتی افغانستان هستند.بر اساس نظر کارشناسان کشاورزی در سالهای پیش رو مهم ترین و ساده ترین راه توسعه پیش روی افغانستان است. به طور کلی کشاورزی و دامپروری و مشاغل وابسته ۷۸ درصد کل اشتغال افغانستان را در بر می گیرد، در حالیکه ۶ درصد در صنعت و ۱۶ درصد نیز در بخش خدکات مشغول به کار هستند.
مشکلات و چالشهای موجود
مهمترین مشکل بخش کشاورزی افغانستان، عدم معرفی جایگزینی مناسب پس از حذف کشت کوکنار (تریاک) از محصولات کشاورزی قانونی افغانستان است که آسیب زیادی را به کشاورزان و سهم کشاورزی در افغانستان تحمیل کرده است. عدم استفاده از سیستم کشت مکانیزه، عدم وجود آبیاری مدرن، کمبود متخصص برای رشد کشاورزی مدرن، بازدهی خیلی کم زمین های زراعی، جنگ دائم و عدم امنیت از دیگر مشکلات بخش کشاورزی افغانستان است.
فرصت های سرمایه گذاری
بنا بر گزارش مذکور تا قبل از روی کار آمدن امارت اسلامی سهم کشاورزی در تولید ناخالص ملی به طور مداوم در حال کاهش بود و این به سبب توجه بیشتر مردم و دولت به دو بخش صنعت و خدمات می باشد. به گمان فعالان اقتصادی حوزه این کشور، کشاورزی در افغانستان به دلایل ذیل بسیار مطلوب میباشد و امکان کشت اکثر گونه های گیاهی کاشتنی را به آن می دهد از جمله:
• آب و هوا و اقلیم مناسب
• منابع آبی فراوان
• زمین کافی
• خاک مناسب
اداره همکاریهای بین المللی امریکا در بخش دیگری از این گزارش بستر زراعت افغانستان را بسیار بکر و دست نخورده دانسته که با توجه به اینکه تا کنون سرمایه گذاری بزرگی در این بخش انجام نشده است و حکومت امارت اسلامی خود را مشتاق گسترش کشاورزی نشان می دهد می تواند زمینه بسیار مناسبی برای سرمایه گذاری باشد.
بر همین اساس نیاز فوری در افغانستان برای تاسیسات ساده ای چون کشتارگاهها و سردخانه های صنعتی احساس می شود.
همچنین کشاورزی و دامپروری بخش اصلی محصولات صادراتی در افغانستان را تشکیل می دهد. میوه های تازه میوه های خشک شده انواع مغزیات و دانه های روغنی پشم ،پوست، پنبه گیاهان طبیعی و قالی افغانی مهم ترین محصولات مرتبط با کشاورزی در افغانستان می باشد.
با توجه به شرایط مطلوب آبی در افغانستان، سرمایه گذاری و شراکت در پروژه های کشاورزی و کشت فرا سرزمینی در زمینه های مختلف کشاورزی و پرورش دام میتواند پیشنهاد بسیار مطلوبی باشد؛ بخصوص آنکه دولت اسلامی افغانستان تصمیم راسخ به گسترش کشاورزی دارد.